Ενώ η χώρα αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη οικονομική κρίση μετά την πτώχευση του 1893 και το πολιτικό σύστημα συγκλονίζεται εκ θεμελίων με απρόβλεπτες κοινωνικές και εθνικές επιπτώσεις, το σύστημα εξουσίας, που απήλθε τον προηγούμενο Οκτώβριο με «ελαφρά πηδηματάκια», προκαλεί βάναυσα και ποικιλοτρόπως την κοινωνία.
Δεν είναι μόνο οι λαϊκισμοί και οι λεονταρισμοί του κ. Σαμαρά,με τη συνεργασία πολιτικών συμβούλων τύπου Χρύσανθου Λαζαρίδη -και με διαδρομές από την άκρα Αριστερά στην Άκρα δεξιά που παραπέμπουν περίπου στον αλήστου μνήμης Γεωργαλά – είναι κυρίως η εικόνα του Καραμανλικού πυρήνα εξουσίας που προκαλεί το λαϊκό αίσθημα.
Όλοι όσοι έχουν γνώση της πολιτικής ιστορίας του τόπου συμφωνούν ότι είναι στο πολιτικό DNA της δυναστείας των Καραμανλήδων η φυγομαχία... και η αποφυγή ανάληψης κάθε ευθύνης για τα πεπραγμένα τους.
Και αν για τον «κολυμβητή» της Ραφήνας η απαράδεκτα ψοφοδεής στάση του είναι ένα ακόμη μελανό στίγμα στα πεπραγμένα του πάλαι ποτέ … καταλληλότερου πρωθυπουργού, η στάση των συνεργατών του δεν έχει προηγούμενο στην επίδειξη πολιτικού χαμαιλεοντισμού.
-«Ήμουν ένας απλός συνεργάτης του πρωθυπουργού και ποτέ διευθυντής του πολιτικού γραφείου του!» ψιθυρίζει περιδεής ο άλλοτε πανίσχυρος κύριος Αγγέλου…
-«Ήμουν ένας απλός υπουργός που απλώς έτυχε να έχω το γραφείο μου στο Μαξίμου!» συμπληρώνει ο «αντ’ αυτού» κ. Ρουσόπουλος και όλοι αυτοί εξεταζόμενοι για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου και αποποιούμενοι τις ευθύνες τους…
Οποίον θλιβερό κατάντημα «δημοσίων» αντρών, που σφράγισαν με την δράση τους και το ήθος τους τα πεπραγμένα της περιβόητης κυβέρνησης της «σεμνότητας και της ταπεινότητας», που έδωσε την χαριστική βολή σε μια παρηκμασμένη χώρα με την λεηλασία της και τον κατακρεμνισμό της στα τάρταρα της διεθνούς ανυποληψίας!
Και αν για την κυβέρνηση Παπανδρέου, που εδώ και μερικούς μήνες δίνει έναν άνισο αγώνα για να περισώσει ό,τι είναι δυνατό με τα θετικά και τα αρνητικά της, άλλες είναι οι βασικές της προτεραιότητες όμως για την κοινωνία και κυρίως για την πολιτική διαπαιδαγώγηση των επόμενων γενεών προέχει η άμεση σύλληψη και παραπομπή σε δίκη όλων αυτών των κυρίων, τουλάχιστον με την κατηγορία της απιστίας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους.Θα είναι αυτό η ελάχιστη συνεισφορά στο εδώ και χρόνια διογκούμενο αλλά μηδέποτε πραγματοποιούμενο κοινωνικό αίτημα της πολιτικής κάθαρσης.
Οι πολιτικοί χαμαιλέοντες δεν έχουν μόνο θέση στο μαυροπίνακα της σύγχρονης ιστορίας αλλά και στον κατάλογο των ποινικά κολάσιμων του καταστήματος του Κορυδαλλού!.
epirusgate.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου